ប៊ិចឬខ្មៅដៃ?

ជាធម្មតា នៅពេលដែលក្មេងទើបតែចូលសាលារៀនជាលើកដំបូង ខ្មៅដៃគឺជាជម្រើសតែមួយគត់​សម្រាប់​សរសេរ​នៅ​ក្នុងសៀវភៅ។ ជាទូទៅ សិស្សបឋមសិក្សាគឺតម្រូវឲ្យប្រើខ្មៅដៃសម្រាប់សរសេរមេរៀន ធ្វើលំហាត់ និងគណនាគណិតវិទ្យាជាដើម។ នៅក្មុងប្រទេសកម្ពុជាយើង នៅពេលដែលសិស្សឡើងដល់កម្រិត​អនុវិទ្យាល័យ ពួកគេគឺតម្រូវ​ឲ្យ​ប្តូរទៅប្រើប៊ិចវិញម្តង។ នេះគឺផ្ទុយពីបញ្ចឹមប្រទេសមួយចំនួនដូចជាសហរដ្ឋ​អាមេរិក គឺគ្មានការទាមទារឲ្យសិស្សផ្លាស់​ប្តូរឧបករណ៍សម្រាប់សរសេរទេ សូម្បីតែដល់កម្រិតឧត្តមសិក្សាក៏ដោយ។ សិស្សអាចសរសេរប្រើប៊ិច ប៉ុន្តែគ្មានការដាក់កំហិតឲ្យសិស្សត្រូវតែប្រើប៊ិចនោះទេ។ ហេតុអ្វីបានជាប្រទេសកម្ពុជាយើងតម្រូវឲ្យសិស្សផ្លាស់ប្តូរទៅប្រើប៊ិចវិញ? តើការប្រើប្រាស់ប៊ិចមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងណា? ចុះការប្រើប្រាស់ខ្មៅដៃវិញ តើវាមានគុណសម្បតិ្តអ្វីខ្លះបានជាប្រទេសមហាអំណាចមួយចំនួននៅតែអញ្ញាតិឲ្យកូនសិស្សគេប្រើខ្មៅដៃ?

មុននឹងខ្ញុំនិយាយអំពីផលប្រយោជន៍នៃការប្រើខ្មៅដៃ ខ្ញុំចង់ទទួលស្គាល់ថាប៊ិចពិតជាមានលក្ខណៈសំខាន់​មួយចំនួនដែលខ្មៅដៃមិនអាចផ្តល់ឲ្យបាន។ ទីមួយ ប៊ិចជាឧបករណ៍សរសេររបស់មនុស្សពេញវ័យ ដូច្នេះការផ្លាស់ប្តូរពីខ្មៅដៃទៅប្រើប៊ិចប្រៀបដូចជាការចម្លងវ័យពីកុមារភាពទៅយុវភាព។ វាជាសញ្ញាសម្គាល់ដ៏សំខាន់មួយដែលសរបញ្ជាក់អំពីភាពទទួលខុសត្រូវដែលតម្រូវឲ្យសិស្សឈប់លេងសើចដូចកូនក្មេង។ ទីពីរ ការប្រើប្រាស់ប៊ិចគឺតម្រូវឲ្យសិស្សមានការប្រុងប្រយ័ត្ន​នៅពេលសរសេរ ពីព្រោះពួកគេមិនអាចចេះតែសរសេរៗឲ្យបានតែរួចពីដៃបាននោះទេ វាពិបាកលុបនិងកែវិញណាស់។ ដូច្នេះការ​ប្រើ​ប្រាស់ប៊ិច គឺដូចជាការហ្វឹកហាត់ដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ឲ្យសិស្សចាប់ផ្តើមកែទម្រង់ទម្លាប់នៃការសរសេររបស់ពួកគេ។ ទីបី ប៊ិចជាការរំលឹកដាស់តឿនដែលសិស្សគ្រប់រូបត្រូវចាំថា អ្វីៗដែលយើងធ្វើទៅហើយមិនអាចងាយនឹងកែវិញបានទេ។ ទោះបី​ជា​កែបាន ក៏វានៅតែមានស្នាមចាស់ មិនអាចលុបឲ្យបានដូចដើម 100% ដែរ។ នេះជាមេរៀនដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ឲ្យពួកគេគិតនៅពេលដែលពួកគេសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយក្នុងជីវិត​ ឬធ្វើអំពើអ្វីទៅលើអ្នកដទៃ។ និយាយឲ្យខ្លីទៅ ដូចពាក្យចាស់លោកថា “គិតមុនគូស”។

ចុះប្រសិនបើប៊ិចមានសារៈសំខាន់ដល់ថ្នាក់ហ្នឹង ហេតុអ្វីបានជានៅតែមានប្រទេសខ្លះជំរុញឲ្យសិស្សគេប្រើខ្មៅដៃរហូត​ឧត្តមសិក្សា? ហេតុអ្វីបានជាខ្មៅដៃនៅតែជាឧបករណ៍សរសេរជម្រើសទីមួយសម្រាប់វិស្វករ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត និងកវី​និពន្ធជាដើម? មុននឹងខ្ញុំបកស្រាយពីមូលហេតុនិងគុណសម្បត្តិរបស់ខ្មៅដៃ ខ្ញុំសូមជម្រាបថា ក្នុង​នាមខ្ញុំជាគ្រូគណិតវិទ្យា ឧទាហរណ៍ដែលខ្ញុំនឹងលើកឡើងទាំងប៉ុន្មានគឺប្រាកដជាមានភាពលម្អៀងទៅលើគណិតវិទ្យាបន្តិចហើយ។ ប៉ុន្តែអ្វីៗទាំងអស់នោះ យើងនៅតែអាចយកវាទៅអនុវត្តក្នុង​មុខវិជ្ជាផ្សេងៗដែរ។

ដើម្បីយល់ឲ្យបានក្បោះក្បាយថា​​ តើខ្មៅដៃមានប្រយោជន៍យ៉ាងណានោះ យើងត្រូវតែពិនិត្យសិក្សាអំពីតួនាទីនៃសាលារៀនជាមុនសិន។ ហេតុអ្វីបានជាយើងបញ្ជូនកូនយើងទៅសាលារៀន? និយាយឲ្យខ្លីទៅ មកពីយើងចង់ឲ្យពួកគេចេះ! នៅពេលដែលពួកគេធ្វើអ្វីមួយត្រូវ យើងប្រៀបវាស្មើនឹងចេះ។ ដូច្នេះបានន័យថានៅពេលដែលសិស្សយើងធ្វើអ្វីមួយ​ត្រូវ គឺពួកគេចេះ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងបានមើលរំលងនោះគឺ សាលារៀនគឺជាកន្លែងដែលអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សធ្វើខុស! កំហុសគឺជាមេរៀនដ៏មានតម្លៃមួយក្នុងជីវិតសិស្ស ពីព្រោះពួកគេអាចរៀនពីកំហុសទាំងនោះហើយអាចកែវាមកត្រូវវិញបាន។ នៅពេលសិស្សស្ថិតក្នុងកម្រិតបឋមសិក្សា យើងអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេប្រើខ្មៅដៃពីព្រោះយើងដឹថថាពួកគេប្រាកដជាធ្វើខុស​ ដូច្នេះវាងាយស្រួលក្នុងការលុបកែ។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាយើងគិតថា ក្មេងៗកម្រិតអនុវិទ្យាល័យ ឬ វិទ្យាល័យធ្វើអ្វី​មិនខុស? នេះជាសម្ពាធមួយដែលមិនសមហេតុសមផលដែលវិស័យអប់រំដាក់ទៅលើសិស្ស។ បើសិនជាសិស្សអាចសរសេរប៊ិចហើយមិនខុសមែននោះ គ្មាននរណាផលិតទឹកលុបទេ។​ ខ្ញុំមិនដែលឃើញក្មេងណាប្រើប៊ិចដោយគ្មានទឹកលុបនៅជិតនោះទេ។ បើ​អញ្ចឹងដដែល ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនអនុញ្ញាតឲ្យគ្នាប្រើខ្មៅដៃទៅ?

បើយើងនិយាយពីមុខវិទ្យាដែលត្រូវការការគិតព្រាងទុក ដូចជាគណិត រូប គីមី ជីវវិទ្យា ជាដើម ខ្មៅដៃរឹតតែមានអត្ថប្រយោជន៍ជាងប៊ិចទៅទៀត ។ នៅពេលដែលសិស្សសិក្សាគណិតវិទ្យា យើងត្រូវទទួលស្គាល់ថាគាត់មិន​មែនគ្រាន់តែកត់ចម្លងមេរៀនយកមកពីក្តារខៀនទេ។ អ្វីដែលពួកគាត់ត្រូវធ្វើឲ្យបានច្រើននោះគឺលំហាត់អនុវត្តន៍។ ដូច្នេះហើយ ពួកគាត់ប្រាកដជាធ្វើខុស។ និយាយឲ្យចំទៅ យើងជាគ្រូ​ចង់ឲ្យគាត់ធ្វើខុសច្រើនជាងត្រូវ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះថា​ នៅពេលដែលសិស្សធ្វើខុស គ្រូអាចយល់ដឹងពីការរិះគិតរបស់ពួកគេ ហើយគ្រូអាច​រកវិធីសាស្រ្តផ្សេងៗមកជួយពន្យល់ឲ្យគាត់បានយល់ជាងមុន។ បើសិនជាសិស្សធ្វើត្រូវរហូត ​មិនបានសេចក្តីថាពួកគាត់យល់នោះទេ វាគ្រាន់តែមានន័យថាគាត់អាចធ្វើតាមជំហ៊ានដែលគ្រូបង្ហាញនៅលើក្តារខៀន។​ ការសិក្សា​គណិតវិទ្យាគឺទៀមទារឲ្យសិស្សសាកនេះ សាកនោះ ហើយធ្វើខុសគឺគ្មានបញ្ហា កាន់តែច្រើនកាន់តែល្អ!

ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែលសិស្សប្រើប៊ិចក្នុងការធ្វើលំហាត់គណិតវិទ្យា ពួកគាត់ភាគច្រើនមិនហ៊ានសាកល្បងចាប់ផ្តើមដំណោះស្រាយអ្វីមួយទេ ពីព្រោះពួកគាត់ខ្លាចខុសពិបាកលុបចុះលុបឡើងជាមួយនឹងទឹកលុប។ សិស្ស​ខ្លះដែលខ្ញុំបានសង្កេតឃើញ សុខចិត្តទុកក្រដាសឲ្យនៅទទេរហើយចាំគ្រូបង្ហាញដំណោះស្រាយជៀសជាង​សាកដោយខ្លួនឯងដោយសារតែការប្រើប្រាស់ប៊ិចនេះឯង។ ខ្ញុំក៏បានសង្កេតឃើញថា សិស្សដែលប្រើខ្មៅ​ដៃហ៊ានធ្វើលំហាត់ដោយមិនខា្លចខុស ហ៊ានគូសវាសពេញលើក្រដាស ហើយភាគច្រើនទោះបីជាពួកគាត់មិនអាចដោះស្រាយបាន 100%  យ៉ាងហោចណាស់​គាត់ក្លាហានក្នុងការសាកល្បង។

និយាយឲ្យខ្លីទៅ ប៊ិចក្តី ខ្មៅដៃក្តីសុទ្ធតែមានប្រយោជន៍រាងៗខ្លួន។ ក៏ប៉ុន្តែក្នុងការសិក្សាគណនាគណិតវិទ្យា ខ្មៅ​ដៃអាចជួយជំរុញសិស្សឲ្យក្លាហានក្នុងការសាកល្បងរកវិធីដោះស្រាយដោយមិនខ្លាចខុស។ ទោះបីជាយើងប្រើខ្មៅដៃមិនបានន័យថាយើងមិនគិតមុនគូនោះទេ តែសម្រាប់មុខវិទ្យាគណិតវិទ្យានិងមុខវិទ្យាខ្លះទៀត យើងគិតនឹងដៃ។ ដូច្នេះហើយ សិស្សគួរតែនៅប្រើខ្មៅដៃនៅពេលអនុវត្តលំហាត់ក្នុងគណិតវិទ្យាដើម្បីឲ្យស្ទាត់ក្នុងការរិះគិតមុននឹងប្តូរទៅប្រើប៊ិច។